Η θέση ενός σκακιστικού προβλήματος πρέπει να είναι πρωτότυπη. Αν υπάρχει προγενέστερη παρόμοια θέση, τότε το πρόβλημα θεωρείται άχρηστο και λέγεται αντισιπέ (anticipated).
Υπάρχει μια βέλτιστη τοποθέτηση των πεσσών που αναδεικνύει την ωραιότητα της ιδέας του συνθέτη, (που με υπομονή μπορεί να την επεξεργάζεται επί τριάντα χρόνια!)
Η θέση πρέπει να διαθέτει ωραία αισθητική. Η αισθητική είναι προσωπικό θέμα, γιαυτό υπάρχουν προτιμήσεις των προβληματιστών για κάποια είδη προβλημάτων. (Η ομάδα προβληματιστών, που έχουν συγκεκριμένες προτιμήσεις για την σύνθεση, μπορεί να ονομαστεί Σχολή με τοπικό ή άλλο προσδιορισμό : Γερμανική Σχολή, Λογική Σχολή).
Η θέση πρέπει να έχει οικονομία. Η οικονομία γενικά θεωρείται προσόν σε μια σκακιστική σύνθεση, αν και ο επακριβής προσδιορισμός του στοιχείου που πρέπει να είναι οικονομικό είναι θέμα συζήτησης. Θεωρούνται σημαντικές όλες οι μορφές οικονομίας :
(1) η οικονομία υλικού ή οικονομία δυνάμεων (Χρησιμοποιούνται μόνο τα εντελώς απαραίτητα κομμάτια. Όσα κομμάτια υπάρχουν στην θέση εξυπηρετούν κάποιον σκοπό. Αν κάτι μπορεί να γίνει με αξιωματικό, δεν θα βάλουμε εκεί βασίλισσα),
(2) η οικονομία χώρου (Χρησιμοποιείται όλη η σκακιέρα. Δεν στριμώχνονται τα κομμάτια σε μια γωνιά),
(3) η οικονομία παρακίνησης (Να περιορίζονται οι βαριάντες σε όσες σχετίζονται με το θέμα),
(4) η οικονομία κινήσεων (Το θέμα να αναπτύσσεται με τις ελάχιστες αναγκαίες κινήσεις. Αν μπορεί να φανεί με δυάρι, δεν το κάνουμε πολυκίνητο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου