Σε μερικούς σκακιστές το καλλιτεχνικό σκάκι είναι άγνωστο ή απλά μια παραδοξότητα. Όμως, με βάση το σκάκι, υπάρχουν δύο κόσμοι
(α) το αγωνιστικό σκάκι, όπου η καινοτομία στις κινήσεις είναι επιθυμητή αλλά σπάνια γιατί είναι συχνές οι επαναλήψεις των καλών κινήσεων. Αν μια παρτίδα που παίχτηκε μοιάζει ή είναι ολόιδια με κάποια προηγούμενη, δεν υπάρχει ψόγος και γίνεται αποδεκτή.
(β) το καλλιτεχνικό σκάκι, όπου η καινοτομία είναι ο κανόνας γιατί τα καλλιτεχνήματα πρέπει να είναι μοναδικά. Αν ένα πρόβλημα που συντέθηκε μοιάζει με κάποιο προηγούμενο, τότε διαγράφεται.
Ο συνθέτης Miro Brada σε μια εκτεταμένη παρουσίαση (στα Αγγλικά) μας δείχνει την πορεία του, από τότε που δεν καταλάβαινε τις ιδιαιτερότητες του καλλιτεχνικού σκακιού μέχρι σήμερα που έχει γίνει πολυβραβευμένος συνθέτης :
http://mirobrada.blogspot.co.uk/2013/10/chess-composition-as-art.html
Πέρα από τις συνθέσεις του, που παρουσιάζει και εξηγεί, υπάρχουν παρομοιώσεις με άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες πνευματικές ή αθλητικές.
Ένα σημείο που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι το εξής : Στη σοσιαλιστική κοινωνία δεν είναι στόχος το κέρδος, οπότε οι άνθρωποι αναπτύσσουν το ταλέντο τους σε άλλους τομείς, ένας από τους οποίους είναι το σκάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου