Έγιναν ταυτόχρονα σε Αθήνα και Πάτρα.
Τα θέματα επιμελήθηκε ο Γιάννης Γαρουφαλίδης.
Προβλήματα :
Πρώτος γύρος. https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6akY1TWtJQk00Um8/view?usp=sharing
Δεύτερος γύρος. https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6RF9rRU9TdGdFRGM/view?usp=sharing
Λύσεις :
Πρώτου γύρου. https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6amVnWDFkTGVfZ00/view?usp=sharing
Δεύτερου γύρου. https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6QXhncENLM2NiMGc/view?usp=sharing
Τελικά Αποτελέσματα (15-xi-2016) : https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6Snhoamt6ajJPVEU/view?usp=sharing
Συμμετείχαν οι εξής λύτες :
01. ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Ν
02. ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Α
03. ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ Ν
04. ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ Π
05. ΜΑΣΟΥΡΟΣ Π
06. ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ Λ
07. ΣΚΥΡΙΑΝΟΓΛΟΥ Δ
08. ΦΟΥΓΙΑΞΗΣ Χ
09. ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ Α
10. ΜΑΝΩΛΑΣ Μ
11. ΠΟΥΝΤΖΑΣ Χ
12. ΠΕΤΡΙΔΗΣ Ε
13. ΚΟΛΛΙΑΣ Ι
14. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ Ι
15. ΒΛΑΧΟΣ Ε
16. ΚΑΛΥΒΑ Κ
17. ΒΑΓΓΟΠΟΥΛΟΣ Α
18. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Σ
19. ΑΓΓΕΛΗΣ Ρ
20. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Γ
7 σχόλια:
Πολλά συγχαρητήρια στο Νίκο Σιδηρόπουλο για την πρωτιά! Το αποτέλεσμά του δεν είναι τυχαίο καθώς τα τελευταία χρόνια είναι διαρκώς στις πρώτες θέσεις και δουλεύει πολύ. Εύχομαι πλέον καλά αποτελέσματα και σε διεθνές επίπεδο!
Ένα σχόλιο για τα θέματα: Η πρώτη εξάδα θεμάτων ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Χαρακτηριστικό ότι η μεγάλη πλειοψηφία των λυτών έκανε λάθος στο δυάρι και το 6άρι δεν το έλυσε κανείς, όπως και το αντίστροφο σε 4 (μόνο ο Ν. Μενδρινός πήρε κάποιους βαθμούς εκεί)! Η δεύτερη εξάδα ήταν πιο εύκολη και αυτό αποτυπώνεται και στη βαθμολογία. Είναι αναμενόμενο το επίπεδο δυσκολίας του Πανελλήνιου Διαγωνισμού να είναι αυξημένο και ο Γιάννης Γαρουφαλίδης που επιλέγει τα προβλήματα με φροντίδα και μεράκι κάνει καλή δουλειά καθώς τα προβλήματα του έχουν και ωραίο αισθητικό περιεχόμενο. Απλά νομίζω ότι σε έναν τέτοιο διαγωνισμό θα πρέπει οι κορυφαίοι μας να μπορούν να πιάσουν 45-50 βαθμούς (στους 60).
Το δυάρι μου στέρησε κι εμένα βαθμούς.
Το συγκεκριμένο δυάρι του πρώτου γύρου είχε πέντε δοκιμές (η δοκιμή είναι σχεδόν λύση εκτός από μία (1) άμυνα του μαύρου). Οι πολλές δοκιμές παραπλανούν τους επίδοξους λύτες.
Θα μπορούσε στο διάγραμμα να μπαίνει όχι μόνο [#2], αλλά [#2 vvvvv]
για να βλέπει ο λύτης ότι υπάρχουν πέντε δοκιμές,
ώστε να μην επαναπαύεται ότι βρήκε την λύση αν δεν έχει εντοπίσει όλες τις δοκιμές.
Η επιλογή των προβλημάτων ήταν καλή.
Δεν θα με ενοχλούσε να είναι λίγο πιο εύκολα τα προβλήματα και να κριθούμε στον χρόνο.
Φαίνεται ότι ήταν ένα πολύ αμφίρροπο πρωτάθλημα. Οι πρώτες θέσεις κρίθηκαν σε λιγότερο από 1 πρόβλημα διαφορά. Συγχαρητήρια στους νικητές. Ο Νίκος Σιδηρόπουλος συνεχίζει να ανεβαίνει, δουλεύει σοβαρά κι έχει ήδη καθιερωθεί ανάμεσα στους κορυφαίους Έλληνες λύτες. Σύντομα θα έρθουν και οι διεθνείς διακρίσεις και ίσως και κάποιος τίτλος. Ο Ανδρέας πάντα κοντά στους πρώτους. Η πρωτιά του ξεφεύγει μέχρι τώρα, αλλά κάποια στιγμή θα γυρίσει η τύχη του. Ο Νίκος Μενδρινός δεν πρέπει να είναι ικανοποιημένος από την τρίτη θέση. Θα μπορούσε να είναι πρώτος αν έλυνε σωστά το δυάρι, αλλά και πάλι άφησε βαθμούς σε προβλήματα που θα έπρεπε να είχε λύσει. Ο Παναγιώτης ήταν κι αυτός πολύ κοντά στην τριάδα, μόλις μισό βαθμό διαφορά από την δεύτερη θέση. Είναι χαρακτηριστικό ενός συναρπαστικού πρωταθλήματος ότι και ο 5ος στην κατάταξη Παναγιώτης Μασούρος θα μπορούσε να βγει δεύτερος αν έλυνε σωστά τα δυάρια!
Για την επιλογή των προβλημάτων τώρα. Τα κοίταξα σήμερα το πρωί και συμφωνώ ότι η πρώτη εξάδα ήταν πιο δύσκολη. Φυσικά, η δυσκολία δεν κρίνεται από το δυάρι, που μπορεί να το έλυσαν μόνο 4 λύτες (!) αλλά δεν είναι αυτό που κάνει την διαφορά. Ο συνδυασμός τριών δύσκολων προβλημάτων (#6, +, s#4) με τον χρόνο να τρέχει, μπορεί να προκαλέσει μεγάλη πίεση στον λύτη. Η δεύτερη εξάδα ήταν σαφώς ευκολότερη, χωρίς κάποιο ιδιαίτερα δύσκολο πρόβλημα. Μου άρεσαν το s#4, το #4 (όμως είναι λάθος κατά τη γνώμη μου να δίνεται μισός βαθμός για καθεμία από τις δύο συνέχειες του ντούαλ στην απειλή), η δεύτερη σπουδή (αν θυμάμαι καλά, την είχα ξαναλύσει πριν απο χρόνια στο Βελιγράδι και μου είχε αρέσει πολύ και τότε) και το h#5. Το επίμαχο εξάρι δεν το έλυσα, αν και η πρώτη θέση που εμφανίστηκε στην σκακιέρα μου ήταν η λύση μέχρι την 3η κίνηση. Δεν με εντυπωσίασε από άποψη ποιότητας, αλλά δεν ήταν κακή επιλογή για ζωντανό διαγωνισμό λύσης. Συνοψίζοντας, η γνώμη μου είναι ότι το επίπεδο δυσκολίας ήταν καλό, αν και θα ήταν προτιμότερο η πρώτη εξάδα να ήταν λίγο ευκολότερη.
Μανώλη, σε κανένα διαγωνισμό λύσης δεν προσδιορίζεται ο αριθμός των δοκιμών. Πιο πιθανό είναι κάτι τέτοιο να μπερδέψει τους λύτες, παρά να τους διευκολύνει.
Τί έγινε ρε παιδιά;! Κοιμήθηκα δεύτερος και ξύπνησα τέταρτος! :-)
Πράγματι νόμιζα ότι είχα 31,8 μέχρι που είδα τα αποτελέσματα, κι ο Γιάννης μου επιβεβαίωσε ότι είχα κάνει μια ηλίθια αναστροφή στο Η#5... Δεν με πειράζει βέβαια τόσο αυτό, όσο το 6άρι στον πρώτο γύρο που το έχω λύσει μέχρι την 5 κίνηση και δεν βλέπω ο τυφλός το σαχ-ματ και το παρατάω...Καλά να πάθω. Χώρια οι χαμένοι πόντοι στο S#3. Τελοσπάντων, τα είπα και εκτονώθηκα, τώρα σειρά έχουν τα βαθιά (με τον Νίκο στο GP της Πολωνίας με Πιορούν, Μούρτζια, Λιμόντας, Σάτκους και μερικούς ακόμα GM κτλ).
Για το Πανελλήνιο τώρα, συγχαρητήρια και από δω (τα είπαμε και τηλεφωνικά) στον Νίκο τον Σιδηρόπουλο που έχει κάνει σημαντική πρόοδο. Νομίζω ότι άξιζε έναν τίτλο, πιθανόν θα ακολουθήσουν κι άλλοι.
Ο Αντρέας νομίζω ότι δεν έχει πάρει ακόμα Πανελλήνιο, ο μόνος από τους ισχυρούς λύτες. Κάποια στιγμή ίσως του το χρωστάει η Κάισσα...
Ο Νίκος σαφώς δεν είναι ευχαριστημένος άμα χάνει το Πρωτάθλημα από ένα δυάρι! Ωστόσο συμβαίνουν αυτά και δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι μιλάμε για τον καλύτερο εν ενεργεία Έλληνα λύτη.
Εμένα μην με διαγράφετε, θα επανέλθω... δημήτριος!
Ο Μασούρος παίρνει το κολάι, λίγη εμπειρία ακόμα χρειάζεται και θα ανέβει, αφού δείχνει να του αρέσει.
Η Πάτρα ήταν πολύ φιλόξενη για μια ακόμα φορά, μοίρασαν και μετάλλια στους εκεί συμμετέχοντες, καθώς και μια πλακέτα στον Μανώλη τον Μανωλά ("γκουρού του ελληνικού Καλλιτεχνικού" όπως τον αποκάλεσε ο Τάσος) για την παλαιόθεν προσφορά του στον Σύλλογο και στο Καλλιτεχνικό. Νομίζω τον πήραν και τα ζουμιά και μετά για να το ξεπεράσει άρχισε να δείχνει κάτι "ακρίδες" που έφτιαξε (καλό πρόβλημα) σε όλους τους διαβάτες.
Και φτάνω στον Γαρουφαλίδη. Ο ίδιος θα πρότεινα πίσσα και πούπουλα, αλλά δεν θα διαφωνήσω και με τον ανασκολοπισμό ή τον λιθοβολισμό που πρότειναν μερικοί άλλοι. Αστειεύομαι βέβαια και στην πραγματικότητα είπα στον Γιάννη την γνώμη μου η οποία είναι ότι πράγματι στα Πανελλήνια ο βαθμός δυσκολίας είναι υψηλός. Πχ στο Βελγικό που έλυσα πρόσφατα έκανα κάπου 65-70% και αναλόγως στα περισσότερα (εθνικά) πρωταθλήματα. Στο Πανελλήνιο όποιος πιάσει 50% ανάβει λαμπάδα στην πιο κοντινή εκκλησιά. Όμως το θέμα για μένα δεν είναι ο βαθμός δυσκολίας για τους "πάνω". Στην τελική σε ισχυρά τουρνουά, όπως τα Παγκόσμια και τα Πανευρωπαϊκά, τέτοιας δυσκολίας προβλήματα μπαίνουν και κόψε τον λαιμό σου να τα λύσεις, άμα θες να είσαι πρωταθλητής. Το πρόβλημα όμως -κατά την ταπεινή μου γνώμη- ίσως να είναι με τους "κάτω", που έρχονται πρόσχαροι και κάνουν 5 ή 10 β. με το ζόρι και απογοητεύονται- ενδεχομένως. Το θέμα του Γιάννη είναι επίσης με τις σπουδές, αλλά κι έτσι που έχουν γίνει πλέον οι σπουδές (κομπιουτερίστικες) τι να επιλέξεις... Τέλοσπάντων, επισημαίνω ξανά να προσέξουμε λίγο τους "κάτω", το θεωρώ σημαντικό (αν και κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι εκεί ανήκω και γι' αυτό τα λέω αυτά κτλ- το ανταπεξέρχομαι, δεν ασχολούμαι με μαζέττες) και ίσως κι αυτό που λέει ο Δημήτρης για τους "πάνω" να έχει επίσης νόημα. Πώς θα γίνει αυτό; Δεν ξέρω, πιστεύω ότι ο Γιάννης μπορεί, πάντως.
Αν δω εδώ και άλλες ενδιαφέρουσες απόψεις, θα επανέλθω.
Παναγιώτη, το αντεπιχείρημα στο να βοηθηθούν οι "κάτω" είναι ότι με τρεις πανελλήνιας εμβέλειας διαγωνισμούς (ISC, Κύπελλο Λύσης και Κύπελλο Ζάππα) που απευθύνονται σε όλους και με ευκολότερα προβλήματα, το πανελλήνιο πρωτάθλημα λύσης δε χρειάζεται να έχει πλέον το χαρακτήρα αναπτυξιακής διοργάνωσης όπως είχε παλιά. Από την άλλη, επειδή δε θα θέλαμε το πανελλήνιο να γίνει μια ελιτίστικη διοργάνωση για λίγους ίσως και να μην ήταν λάθος να μπορούν όλοι να κάνουν 10-15 πόντους. Πάντως εξακολουθώ να πιστεύω ότι θα πρέπει να μπορούν οι καλύτεροι να κάνουν 45-50 πόντους. Αν το δούμε τώρα, έχουμε πρωταθλητή με βαθμό περίπου 12/20 (για να μιλήσουμε με όρους σχολείου) ενώ οι επόμενοι τρεις μόλις και έπιασαν τη βάση. Όλοι οι άλλοι μετεξεταστέοι... Το θέμα εδώ είναι ότι με πολύ δύσκολα προβλήματα όλοι οι βαθμοί "πιέζονται"¨προς τα κάτω και είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν μεταξύ τους οι ας πούμε μέτριοι από τους καλούς και αυτοί από τους πολύ καλούς και αυτοί από τους άριστους κ.ο.κ. ενώ ακόμη και το παραμικρό λάθος αποκτά πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα. Γι' αυτό είναι γενικά καλό τα θέματα να μπορούν να πετύχουν μεγαλύτερη διασπορά στη βαθμολογία. Και αφού προς τα κάτω η βαθμολογία δεν πάει άλλο :-) η μόνη λύση είναι να πάει προς τα πάνω :-)
Για τον Παναγιώτη Κονιδάρη
Έχεις μια τάση ευθυμίας με το μυθικό σκάκι και τις ακρίδες. Να ξέρεις, κι εγώ γελάω όποτε κάνεις ροκέ στο αγωνιστικό σκάκι και κινείς τον πύργο σαν να είναι ακρίδα! :)
@Μανώλης
Ποιο ροκέ; Το' χω κόψει εδώ και καιρό! Ή που ξεκινάω με 1.ζ3 2.Ρζ2 κτλ ή που δεν προλαβαίνω να κάνω ροκέ γιατί με πλακώνουν οι αντίπαλοι στα σαχ... Πάντως δεν κακολόγησα το πρόβλημα, απλά κάνω χιούμορ για τους συνθέτες, όπως πάντα, ως ταγμένος λύτης. Κανω χιούμορ ακόμα κι όταν συνθέτω ο ίδιος, το ξέρεις δα αυτό.
@Δημήτρης
Αν και διαφωνώ με την σχολική κλίμακα, άλλο πράγμα είναι αυτό, μην τα συγχέουμε, εντούτοις έχεις δίκιο σε όλα τα υπόλοιπα. Είναι σωστό ότι όποιος θέλει να ψηθεί έχει τα εύκολα σετ του Κυπέλλου κ' του Ζάππα, ακόμα και του ISC, οπότε δεν μπορεί να παραπονιέται. Ας μην ξεχνάμε ότι με τέτοιες διοργανώσεις ξεκίνησε και ο σημερινός μας Πρωταθλητής. Το γούσταρε το πράμα όμως, δούλεψε σκληρά (το γνωρίζω) και έφτασε εκεί που του αξίζει. Ελπίζω να τον μιμηθούν κι άλλοι νέοι λύτες. Για την διασπορά ωστόσο έχεις απόλυτο δίκιο. Με χαμηλή βαθμολογία ένα μικρό λάθος γίνεται καταδικαστικό κι αυτό είναι λίγο άδικο. Τελικά ίσως η λύση να είναι να γίνουν ένα κλικ πιο εύκολα τα προβλήματα. Δεν ξέρω τι σκέφτεται ο Γιάννης, τον άκουσα κι αυτόν λίγο προβληματισμένο, μιας και προσλαμβάνει την δικαιολογημένη ή και την αδικαιολόγητη γκρίνια όλων μας. Τι θα έκανα ο ίδιος; Μάλλον θα αφιέρωνα λίγο χρόνο να βγάλω θέματα και θα τα κατέτασσα σε 3 κατηγορίες 9ανεξαρτήτως τύπου προβλήματος): εύκολα- μέτρια- δύσκολα. Σε τουρνουά όπως π.χ. το Αττικής θα διάλεγα προβλήματα από τις δύο πρώτες. Στο Πανελλήνιο θα διάλεγα από τις δύο δεύτερες, αλλά ίσως πέταγα και κάνα-δυο εύκολα που και που. Σε κάθε περίπτωση θα είχα έναν μπούσουλα και θα διάλεγα βαθμό δυσκολίας αναλόγως της διοργάνωσης (ή και των συμμετεχόντων ή ακόμα και της όρεξής μου!). Αυτό θα έκανε τα πράγματα πιο απλά, θαρρώ.
Δημοσίευση σχολίου