Περιμένοντας τα Σκακιστικά Δρώμενα

Υπήρξαν διάφορα ελληνικά περιοδικά για το σκάκι.
Τα περισσότερα έριχναν το βάρος στο αγωνιστικό σκάκι (και καλά έκαναν, αφού είναι περισσότεροι οι σκακιστές-παίκτες).
Λίγα περιοδικά είχαν αναφορές στο καλλιτεχνικό σκάκι - στα σκακιστικά προβλήματα - και ακόμη λιγότερα είχαν την επάρκεια να διεξαγάγουν διαγωνισμούς λύσης ή σύνθεσης. Με αποτέλεσμα οι έλληνες συνθέτες και λύτες να προστρέχουν σε ξένα περιοδικά ή να υποσιτίζονται με τις σκακιστικές στήλες των εφημερίδων.


Από όσα περιοδικά έχω διαβάσει, αυτό που είχε το πιο προσωπικό ύφος, είτε στην ανάλυση παρτίδων αγωνιστικού σκακιού είτε στην λύση ωραίων σκακιστικών συνθέσεων, ήταν το περιοδικό [σκακιστικά ΔΡΩΜΕΝΑ και όχι μόνο...] του (υπεύθυνου σύμφωνα με τον νόμο) Ανδρέα Παπασταυρόπουλου. Ο γνωστός σε όλους Ανδρέας, μαχητικός παίκτης και ταχύτατος λύτης, δεν ήταν ο μόνος που έγραφε στο περιοδικό, αλλά ήταν αυτός που του έδινε την ψυχή του.

Ένα περιοδικό που χαίρεσαι να το διαβάζεις ολόκληρο, είτε είσαι παίκτης είτε είσαι λύτης.

Δεν κυκλοφόρησαν πολλά τεύχη (ουκ εν τω πολλώ το εύ) και πέρασε πολύς καιρός από τότε που κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος, αλλά υπάρχει ελπίδα ότι σύντομα (φέτος το φθινόπωρο) θα κυκλοφορήσει το επόμενο τεύχος.

Μόλις αντιληφθώ ότι κυκλοφορεί θα το αγοράσω πάραυτα γιατί αυτά που έχω διαβάσει περιέκλειαν μεγάλη πολιτιστική αξία, πέρα από τα καθαρώς σκακιστικά θέματα. Σας παροτρύνω να στηρίξετε κι εσείς την προσπάθεια όσων εκδίδουν τα [σκακιστικά ΔΡΩΜΕΝΑ].