https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6UVFtUk14OC0xbmc/view?usp=sharing
Τα προβλήματα μαζί με τις λύσεις τους :
https://drive.google.com/file/d/0B2-Lv0IlDIs6QXBaSDRaenlUSkU/view?usp=sharing
Κριτής ο Γιάννης Γαρουφαλίδης.
Πρωταθλητής Αττικής 2014 ο Ανδρέας Παπασταυρόπουλος,
δεύτερος ο Νίκος Μενδρινός,
τρίτος ο Σταμάτης Κούρκουλος-Αρδίτης.
| 11 ος ΔΙΑΓ. ΕΣΣΝΑ 2014 | |||||||||
| ΘΕΣΗ | ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ | #2 | #3 | #4 | = | h#3 | s#2 | ΧΡΟΝΟΣ (min) |
ΣΥΝΟΛΟ |
| 1 | ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ | 5 | 4 | 5 | 5 | 5 | 4,6 | 65 | 28,6 |
| 2 | ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ | 5 | 5 | 5 | 5 | 2,5 | 5 | 117 | 27,5 |
| 3 | ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ ΑΡΔΙΤΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ | 5 | 5 | 5 | 4 | 2,5 | 4,2 | 115 | 25,7 |
| 4 | ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ | 5 | 5 | 3 | 4 | 2,5 | 5 | 120 | 24,5 |
| 5 | ΣΚΥΡΙΑΝΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 5 | 5 | . | . | 2,5 | 5 | 118 | 17,5 |
| 6 | ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ | 5 | 5 | 0 | 0 | 0 | 5 | 120 | 15 |
| 7 | ΚΟΡΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ | 0 | 5 | 0 | 5 | . | 3,4 | 118 | 13,4 |
| 8 | ΒΡΕΤΤΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ | 5 | 0 | 0 | 1 | . | 4,2 | 120 | 10,2 |
| 9 | ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ | 5 | 5 | . | . | . | . | 117 | 10 |
| 10 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΑΡΙΟΣ | 5 | 2 | . | . | . | . | 118 | 7 |
| 11 | ΠΟΡΙΧΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ | 0 | 2 | . | . | . | . | 120 | 2 |
| 12 | ΜΠΑΣΙΝΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ | 0 | 0 | . | 1 | . | . | 120 | 1 |
| 13 | ΜΠΑΣΙΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ | 0 | 0 | 0 | 0 | . | . | 120 | 0 |
10 σχόλια:
Συγχαρητήρια στον Αντρέα, που κερδίζει τουρνουά λύσης μετά από καιρό με 28,8 β και χρόνο κάπου 1 ώρα! Δεύτερος ο Νίκος ο Μενδρινός, αλλά πολύ άτυχος, αφού έχασε 2,5 β. στη μια λύση στο help, από...τυπογραφικό λάθος (την είχε σημειώσει όλη αλλά έγραψε βιαστικά λάθος τετράγωνο στην τελευταία κίνηση)! Αρκετά καλά πήγε κι ο τρίτος, ο ελπιδοφόρος νεανίας μας Κούρκουλος (25,2β. νομίζω). Η ηλικία του και το ότι τον βλέπουμε σε όλους σχεδόν τους διαγωνισμούς, μας κάνει όλους να πιστεύουμε ότι είναι η μεγάλη ελπίδα για ανανέωση της παλιάς γενιάς, αρκεί να μην το παρατήσει. Είδα και νέα πρόσωπα στον διαγωνισμό, οπότε κάτι κινείται κι αυτό είναι παρήγορο για όσους το αγαπάμε. Να ανασκουμπωθούμε λίγο τώρα. Έχουμε πολλά να κάνουμε για την περαιτέρω διάδοση του καλλιτεχνικού. Θα τα αναλύσουμε συντόμως.
Ποια ήταν τα αναλυτικά αποτελέσματα; Να υποθέσω ότι η πρώτη θέση κρίθηκε στον χρόνο ή μήπως χάθηκαν βαθμοί σε βαριάντες από απροσεξία;
Από κάποιες φωτογραφίες που "διέρευσε" ο Παναγής, φαίνεται ότι είχαμε δυνατές συμμετοχές. Συγχαρητήρια στον Ανδρέα. Παρά κάποια σχετική αποχή (ή έλλειψη προπόνησης, χωρίς να είμαι σίγουρος) τα τελευταία χρόνια, παραμένει ένας πολύ ισχυρός λύτης.
Μόλις είδα το σχόλιο του Παναγιώτη. Όπως αναμενόταν (με βάση την ευκολία των προβλημάτων) η πρώτη θέση κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Θα μπορούσε να είχε κριθεί στον χρόνο. Θα προτιμούσα δυσκολότερα προβλήματα (ιδιαίτερα το τριάρι και το τεσσάρι - μου πήραν λιγότερο χρόνο και τα δύο μαζί, από το δυάρι). Φαίνεται ότι ο κριτής υποχώρησε μετά από γενική απαίτηση πολλών λυτών και κατέβασε αρκετά το επίπεδο δυσκολίας.
Λύνοντας 24,5 σε αυτό το σετ (4ος) σαφώς δεν είμαι και τόσο ενθουσιασμένος. Η ευκολία του ήταν αδιαμφισβήτητη, τόσο που να μην είσαι σίγουρος αν σου διαφεύγει κάτι (και μας διέφυγε σε όλους όπως φάνηκε). Τώρα όσον αφορά στην βαθμολόγηση, ο Γιάννης έχει ένα θεματάκι με τις σπουδές. Πρέπει εκεί να διαλέγει προβλήματα με πιο ξεκάθαρο τρόπο βαθμολόγησης γιατί γίνονται παρεξηγήσεις. Στο τέλος αναγκάστηκε να μοιράζει 1 βαθμό από δω κι 1 από κει στην σπουδή. Το 2άρι πήρε κάμποσο χρόνο σε όλους. Το τριάρι ήταν πράγματι περίπατος. Το 4άρι είχε την πονηριά του. Για τα πολυκίνητα γενικά έχω ξανά ένσταση. Πιστεύω ότι καλό θα ήταν να διαλέγονται κάποια όπου θα βαθμολογείται η μοναδική κύρια βαριάντα ή ισότιμα οι 2,3, κτλ θεματικές βαριάντες. Προβλήματα που παίρνουν βαθμούς γελοίες άμυνες πιστεύω ότι πρέπει να εκλίπουν, τουλάχιστον στα Παγκόσμια δεν βάζουν τέτοια ή δεν βαθμολογούν τέτοιες βαριάντες. Το βοηθητικό δεν ήταν πολύ δύσκολο, ίσως μόνο η μία εικόνα του. Το σελφ ήταν καλό, με πολλές βαριάντες και ήθελε την προσοχή του λύτη να μην ξεχάσει καμία.
Τώρα για επόμενους διαγωνισμούς της ΕΣΣΝΑ θα πρότεινα μια πιο προχωρημένη διαδικασία στα επόμενα χρόνια, πχ 8,10 ή και 12 προβλήματα. Σε περίπτωση των 8-10 μπορούν να μπουν περισσότερα 2άρια, 3άρια ή και σπουδές (το κάνουν οι Άγγλοι), ώστε να λύνουν περισσότερα και οι νέοι στο κουρμπέτι.
Για τις υπόλοιπες σκέψεις μου (γενικά για το καλλιτεχνικό) θα σας ενημερώσω όλους με μέιλ.
Γεια σου Παναγιώτη δεν νομίζω ότι μοιράζω πόντους στην σπουδή απο εδώ και απο εκεί !!!
Μετά το Kg2 είναι ξεκάθαρη ισοπαλία έτσι εκεί δίνονται οι 2 πόντοι αντί για το 7...Βxc7.
Οι μοντέρνες σπουδές ΔΕΝ έχουν ξεκάθαρες ΤΕΛΙΚΕΣ θέσεις
Κάποιες δε που φτιάχνονται με την βάση Nalimov απαιτούν πάρα πολλές περίεργες κινήσεις προοικονομίας
Η ουσία της σπουδής αυτής είναι η κίνηση Loman
Δες εδώ για μια αναφορά
http://timkr.home.xs4all.nl/chess/prok.htm
Η σπουδή δεν απαιτεί πολλές κινήσεις για την λύση της (μόλις 5) και η θέση της είναι εντυπωσιακή.
Υπάρχουν δε και αρκετές δοκιμές
Αποφεύγω τις κλασσικές σπουδές (αν και πολύ θα το ήθελα να βάλω καμμιά μινιατουρίτσα απο το βιβλιο του Kasparian 888 miniature studies που έχεισ και εσύ) που μπορεί όλοι να γνωρίζουμε γιατί πραγματικά στις σπουδές τώρα πλέον γίνονται φοβερά πράγματα που θα θελα να δείχνω
Στις σπουδές ελλοχεύει πάντα το cook-dual
Οι σπουδές πάντως είναι αυτές που δυσκολεύουν περισσότερο τους λύτες και τις φοβούνται
Νομίζω ότι το μόνο πρόβλημα που δεν ικανοποιεί αισθητικά αλλά μπήκε γιατί είναι δύσκολο είναι το #2
Γιάννης Γαρουφαλίδης
Γιάννη, προς θεού, δεν ήθελα επουδενί να σε προσβάλλω. Αντιθέτως σέβομαι απεριόριστα τον κόπο σου και αυτό που είσαι και πιστεύω ότι είσαι ο πλέον κατάλληλος κριτής για τέτοιου είδους τουρνουά, μιας και γνωρίζεις την λύση, αλλά κυρίως την σύνθεση, πολύ καλά και το αγαπάς το καλλιτεχνικό όσο κι εμείς οι υπόλοιποι, αν όχι περισσότερο.Εξάλλου τσίμπησα κι εγώ έναν πόντο στην σπουδή, που ενδεχομένως να μην άξιζα :-)
Αυτό που ήθελα τελοσπάντων να τονίσω ήταν ότι θα πρέπει στις σπουδές (αλλά και σε άλλες κατηγορίες) να επιλέγονται προβλήματα που η βαθμολόγησή τους θα είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρή και αδιαμφισβήτητη. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να προστρέξεις ντε και καλά στις αρχαίες σπουδές, που ενδεχομένως να τις ξέρουμε κιόλας. Η βάση έχει 70-80.000, εξάλλου! Ούτε είναι απαραίτητο να έχει 5-6 κινήσεις μόνο. Ίσα- ίσα που με περισσότερες κινήσεις ίσως να είναι ευκολότερη και η βαθμολόγηση. Δες το από την σκοπιά του λύτη και είμαι βέβαιος ότι θα καταλάβεις τι εννοώ.
Κατά τα άλλα μου αρέσει πολύ το πάθος σου να δείχνεις ενδιαφέροντα θέματα στους διαγωνισμούς και δεν δε αλλάζω.
Υ.Γ.Για να δούμε και τον Μενδρινό στο Κύπελλο... :-)
Ας μου επιτρέψετε να γράψω τη γνώμη μου σχετικά με κάποιους από τους προβληματισμούς που τέθηκαν.
Το τεσσάρι ήταν όμορφο πρόβλημα με καλλιτεχνική αξία. Εξάλλου, ο Ado Krämer ήταν σπουδαίος συνθέτης, με πολλά καλά προβλήματα στο ενεργητικό του. Επίσης, από τη στιγμή που υπάρχουν βαριάντες που οδηγούν σε ματ σε 4 κινήσεις, πρέπει να βαθμολογηθούν όλες ισοδύναμα, ανεξαρτήτως ποια συνέχεια είναι η κύρια, η ομορφότερη, η δυσκολότερη ή προτιμότερη με οποιοδήποτε άλλο κριτήριο θέλουμε να τις ιεραρχήσουμε. Τέτοιου είδους προβλήματα, με κάποια βαριάντα που να ξεχωρίζει και υποβαριάντες ισομήκεις, αλλά χωρίς κανένα ενδιαφέρον, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστα σε Παγκόσμια πρωταθλήματα ή άλλους διαγωνισμούς λύσης υψηλού επιπέδου. Ίσα-ίσα που συχνά προτιμούνται από τους κριτές, που ψάχνουν λεπτομέρειες για να κόψουν βαθμούς από τους απρόσεκτους ή τους βιαστικούς λύτες.
Αντίθετα με το τεσσάρι, που μπορεί να ήταν πολύ εύκολο, αλλά ήταν τουλάχιστον όμορφο, το τριάρι δεν με ικανοποίησε ούτε από άποψη περιεχομένου, ούτε φυσικά ως προς τη δυσκολία του. Αλλά, αν ο σκοπός ήταν να υπάρχει κάποιο πρόβλημα που θα το λύσουν όλοι, τότε η επιλογή του κρίνεται σχεδόν απόλυτα επιτυχημένη.
Η σπουδή μου πήρε περίπου μισή ώρα. Από αυτόν τον χρόνο, κάπου 15 λεπτά χρειάστηκα μέχρι να βρω την σωστή πρώτη κίνηση, κανένα πεντάλεπτο για να λύσω τη σπουδή με τις βαριάντες, και τον υπόλοιπο χρόνο τον ξόδεψα ψάχνοντας να βρω κάποια κρυφή άμυνα για τον μαύρο (ή έστω επίθεση, μιας και προσπαθεί να κερδίσει). Για να το πω με άλλα λόγια, αυτή η σπουδή μου άφησε μια γεύση ανολοκλήρωτου, αλλά αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τη δική μου απέχθεια προς τις σπουδές, παρά με την συγκεκριμένη επιλογή. Όσο για τη βαθμολόγηση, η σπουδή σωστά σταματάει στην 5η κίνηση (είναι θεωρητική ισοπαλία, με το γωνιακό πιόνι, χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση), αλλά οι δύο συνέχειες πρέπει να είναι ισοδύναμες. Υποθέτω ότι αν κάποιος έγραψε την μία από τις δύο συνέχειες μέχρι την 5η κίνηση (αδιάφορο ποια από τις δύο) θα πήρε 4 βαθμούς.
Το βοηθητικό, αν και σχετικά εύκολο, ήταν μάλλον το δυσκολότερο πρόβλημα της εξάδας. Για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό λύσης πιστεύω ότι ήταν καλή επιλογή. Θα περίμενα ότι θα έκρινε τις θέσεις μετά την 3η, αλλά τελικά έκρινε την 1η θέση.
Τέλος, το αντίστροφο πρόσφερε μια καλή ευκαιρία και σε λύτες χωρίς μεγάλη εμπειρία σε αυτού του είδους τα προβλήματα, να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους. Κάποιοι χαμένοι βαθμοί είναι μάλλον κάτι αναμενόμενο, αν και είναι ευκολότερο να γράψει κανείς όλες τις βαριάντες όταν κάθε κίνηση του μαύρου κάνει άμυνα, παρά αν υπήρχαν 5-6 άμυνες, κάποιες από τις οποίες όχι πολύ φανερές.
Παρά την ευκολία των προβλημάτων και τους χαμένους βαθμούς στα σημεία, το αποτέλεσμα του νικητή ήταν εξαιρετικό - ιδιαίτερα ο χρόνος (για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, εγώ δαπάνησα 83 λεπτά). Περιμένοντας τις ιδέες που υποσχέθηκε ο Κονιδάρης, μια πρόχειρη πρόταση, εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον, φυσικά, είναι να καθιερώσετε στην Αθήνα μια σειρά διαγωνισμών λύσης, σε στυλ Γκραν Πρι, ας πούμε 1 κάθε μήνα. Κύπελλα, μετάλλια ή χρηματικά έπαθλα δεν είναι απαραίτητα στους επιμέρους διαγωνισμούς, ίσως μόνο στους νικητές της συγκεντρωτικής βαθμολογίας. Ο στόχος θα είναι η κάπως πιο τακτική προπόνηση, που ελπίζω ότι θα φέρει και την βελτίωση ή έστω την ευχαρίστηση της συμμετοχής.
Κώστα, γενικά έχεις δίκιο στην ανάλυσή σου, κι ίσως είμαι λίγο υποκειμενικός, γιατί την έχω πατήσει αρκετές φορές με τετοια ψιλοποντάκια. Ωστόσο θα επιμείνω (μολονότι η εμπειρία μου στα Παγκόσμια είναι σαφώς μικρότερη από την δική σου) ότι η βαθμολόγηση στα πολυκίνητα των Παγκοσμίων (αλλά και άλλων σοβαρών τουρνουά)είναι πολύ πιο ξεκάθαρη. Το πολύ- πολύ αν υπάρχει δευτερεύουσα βαριάντα να την υποβαθμίζουν πολύ. Απορώ γιατί η σπουδή σου πήρε τόσο χρόνο. Αν δεν παίξεις την θυσία του πύργου εξαρχής δεν έχεις απολύτως τίποτα. Αμέσως μετά βλέπεις ότι η μόνη ιδέα είναι το η4+. Η μόνη περιπλοκή ίσως είναι το που θα πάει ο μαύρος ρουά.
Τελοσπάντων, πάμε στα σημαντικά. Καταρχήν μου κλέβεις τις προτάσεις! Ένα μηνιαίο (ή έστω διμηνιαίο) GP θα ήταν εξαιρετικό! Κατά την γνώμη μου θα ήταν σωτήριο για τους παλιούς και σημαντικό έναυσμα για τους νέους. Αφενός μπορεί να γεμίσει τους "κενούς" μήνες, αφετέρου να προσθέσει πολλές λυτικές εμπειρίες που τις χρειαζόμαστε όλοι, και τρίτον να είναι κίνητρο για να προσελκυστούν πολλοί νέοι φίλοι. Το φανταζόμουν ως εξής: 5 τουρνουά (πχ Σεπτέμβρη-Οκτώβρη-Νοέμβρη-Φλεβάρη-Μάρτη) με μέτριας δυσκολίας προβλήματα και ξεχωριστή, αλλά και συγκεντρωτική βαθμολογία. Αν τα προβλήματα είναι λίγα (πχ 6) θα μπορούσε κάθε φορά να συνδυαστεί και με μια διάλεξη για το καλλιτεχνικό (30-40') πριν ή μετά το τουρνουά από διαφορετικό κάθε φορά ομιλητή και με διαφορετικό θέμα (λυτικό ή συνθετικό). Στο GP τώρα θα μπορεί κάποιος να συμμετέχει σε όλα (ίσως πλην ενός), αλλά θα έχει δικαίωμα να αφαιρέσει το χειρότερό του αποτέλεσμα. Θα μπορούσε να υπάρχει και ένα χρηματικό έπαθλο για τους τελικούς νικητές, αν πχ βάζαμε ένα στοιχειώδες "παράβολο" 2 ή 3 ευρώ (αρκετοί θα διαφωνήσουν με αυτό, αλλά δεν ξέρω αν είναι και έγκλημα, όταν στα τουρνουά μπλιτς πληρώνουν 5-10 ευρώ). Εναλλακτικά θα μπορούσαμε να βρούμε κάποιους χορηγούς ή τελοσπάντων να τα βάλουμε κάποιοι από την τσέπη μας. Με λίγη θέληση όλα γίνονται. Φυσικά θα πρέπει να αναλάβει κάποιος να τα βάζει (τα προβλήματα) και να βρίσκουμε και έναν χώρο κάθε φορά, αλλά νομίζω ότι αυτό λύνεται μάλλον εύκολα. Το δε GP θα μπορούσε φυσικά να γίνεται ταυτόχρονα και σε άλλες πόλεις, αρκεί να υπάρχει ένα μίνιμουμ συμμετοχών (πχ 5-6?)για να έχει νόημα. Δεν ξέρω βέβαια αν προλαβαίνουμε για φέτος, αλλά αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσουμε πιστεύω. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εντυπωσιακά.
Έχω κι άλλες ιδέες αλλά θα τις δουλέψω λίγο ακόμα. Για παράδειγμα την συγγραφή ενός εγχειριδίου λύσης (μπούσουλα) για νεοεισερχόμενους, αλλά εδώ ίσως χρειαστεί η βοήθεια των παλιότερων από εσάς (όχι στην πρόζα, εκεί τα καταφέρνω, αλλά στην επιλογή των προβλημάτων). Μια άλλη είναι μιας μορφής ομαδική συνάντηση, έστω μια φορά τον χρόνο. Θα μπορούσε να το πει κανείς καμπ, αλλά θα ήταν πολύ φιλόδοξο όνομα. Αυτή ενδεχομένως θα ήταν σε κλειστό κύκλο, κυρίως για τα μέλη (ή τα εν δυνάμει μέλη) της Εθνικής, αλλά ίσως να ήταν και με ελεύθερη συμμετοχή. Εκεί θα μπορούσαμε να συζητάμε διάφορα θέματα, ώστε να ανταλλάσουμε εμπειρίες, θα μπορούσαμε να λύνουμε (ή και να συνθέτουμε), γενικά θα ήταν ένα τριήμερο (φαντάζομαι) ενδιαφέρουσας προπόνησης. Που και πότε; Ή στην Αθήνα, με την αφορμή κάποιου από τους διαγωνισμούς ή στο όμορφο Μεγανήσι το καλοκαιράκι(όχι Αύγουστο) εν είδει διακοπών. Τα της φιλοξενίας θα τα λύσουμε. Εξυπακούεται ότι το κύπελλο θα πρέπει να διατηρηθεί εν ζωή πάση θυσία, είναι η πιο μαζική μας εκδήλωση. Απλά του χρόνου θα πρέπει να αναλάβει άλλος, κι όχι όλο ο Νίκος, οπότε σαν εργάτης του Καλλιτεχνικου βάζω ήδη υποψηφιότητα. Όσο για το Πανελλήνιο, καλό θα ήταν να εξεταστεί το θέμα των ημερομηνιών, ώστε να μπορείς να συμμετέχεις κι εσύ. Αν δεν μπορούμε να συναγωνιζόμαστε με τον καλύτερο Έλληνα λύτη, πώς θα γίνουμε κάποτε οι καλύτεροι Έλληνες λύτες (για τους άλλους μιλάω, ο ίδιος έχω πιο ταπεινές φιλοδοξίες, που για την ώρα εστιάζονται στο 50-60% των λύσεων σε ένα πχ Παγκόσμιο). Οι κυριώτερες ιδέες είναι αυτές, αλλά υπάρχει και μια πληθώρα ακόμα που θα μπορούσε να αμπλουτίσει κατά πολύ την καλλιτεχνική δραστηριότητα (προβλήματα σε σκακιστικές στήλες, μόνιμη εβδομαδιαία συνεργασία με το skakistiko, ο Μούρτζια στην Ελλάδα, φιλικά ματς με γειτονικές χώρες πχ Σέρβους, προγραμματισμός για τουρνουά και πρωταθλήματα γειτονικών χωρών, διαλέξεις στην επαρχία, μια καθορισμένη μηνιαία συνάντηση προβληματιστών και πολλά ακόμα). και για να μην μου λέτε ότι είμαι μόνο λόγια, μέχρι τότε έχω σχεδόν έτοιμη μια σειρά άρθρων για το skakistiko με σπουδές. Κι εκεί θα πρέπει όλοι να συμμετέχουν με σχολιασμούς για να δώσουν θάρρος και στους αδαείς. Αυτά για την ώρα, αλλά θα επανέλθω σύντομα, αφού θεωρώ ότι έχουμε πολλά να βελτιώσουμε και πρέπει να δουλέψουμε αρκετά γι' αυτό.
Η σπουδή μου πήρε πολύ χρόνο, γιατί στην αρχή δοκίμαζα άλλα πράγματα. Από τη στιγμή που είδα την σωστή πρώτη κίνηση, την έλυσα σχεδόν αστραπιαία (η κίνηση Loman που γράφει ο Γιάννης είναι ένα πολύ γνωστό και τυπικό μοτίβο στις σπουδές). Από εκεί και μετά, αφιέρωσα τον υπόλοιπο χρόνο ψάχνοντας να βρω τι μου διαφεύγει, γιατί δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσο απλή.
Πολύ χρόνο μου πήρε και το δυάρι (11 λεπτά) και το βοηθητικό (24 λεπτά). Δεν ξέρω τι ακριβώς φταίει. Το ίδιο πρόβλημα είχα και στο Παγκόσμιο της Ελβετίας - ήμουν πολύ αργός και αυτό μου στοίχισε αρκετούς βαθμούς σε 1-2 περιπτώσεις που έφτασα στο σημείο να γράψω τη λύση ενός προβλήματος στα τελευταία δευτερόλεπτα. Υποθέτω ότι είναι η μεγάλη αποχή ή απλώς ότι με πήραν τα χρόνια. Δεν έχει σημασία...
Για την βαθμολόγηση υποδεέστερων συνεχειών, ίσως να έχεις δίκιο. Είχα την εντύπωση ότι στους κανονισμούς αναφέρεται ρητά ότι όλες οι συνέχειες που οδηγούν σε ματ στον μέγιστο αριθμό κινήσεων πρέπει να βαθμολογούνται ισοδύναμα. Έψαξα αλλά δεν μπόρεσα να βρω κάτι σχετικό, οπότε η κατανομή των βαθμών μάλλον αφήνεται στην διακριτική ευχέρεια του κριτή. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι βαριάντες στο τεσσάρι θα πρέπει να βαθμολογηθούν, αλλά ενδεχομένως όχι με την ίδια βαρύτητα. Σίγουρα πάντως, ο ευκολότερος τρόπος βαθμολόγησης (και μάλλον ο πιο δίκαιος) είναι η κάθε συνέχεια να παίρνει τους ίδιους βαθμούς.
Για κάποια άλλα θέματα που αναφέρεις, ίσως επανέλθω αργότερα. Πάντως, οι πιθανότητες συμμετοχής μου σε μελλοντικό Πανελλήνιο πρωτάθλημα είναι απειροελλάχιστες, οπότε ας αρκεστούμε προς το παρόν στην εκτός συναγωνισμού και εκ των υστέρων συμμετοχή.
Δημοσίευση σχολίου